Het ontstaan van kwaliteitsnormen
In de wereldoorlog zijn er veel slachtoffers gevallen door gebrekkig materieel: Niet-functionerende munitie, exploderende wapens en bommen die niet of te vroeg ontploften.
De NATO heeft vervolgens regels opgesteld voor toeleverende bedrijven. Dit heeft geresulteerd in de AQAP norm (Allied Quality Assurance Publications). Een norm die nog steeds bestaat, maar op enigszins op de achtergrond is geraakt door de ISO9001. Met name Amerikanen en Japanners hadden na de tweede wereldoorlog het concept van kwaliteitszorg omarmd.
In 1987 (Nederlandse versie 1988) zijn de eerste ISO9000 normen uitgebracht (waarvan ISO9001, ISO9002 en ISO9003 de certificeerbare normen waren) gebaseerd op de BS7550 (British Standard), die enkele jaren ervoor (1979) was opgesteld.
De ISO9001 norm was de meest uitgebreide. De ISO9002 was gelijk aan ISO9001, bevatte echter geen ontwerpelementen en geen nazorg (Servicing) elementen. De ISO9003 betrof alleen de Keuring (inspection) elementen van de ISO9001. Daarnaast waren er nog een aantal normen die binnen de ISO9000 vielen welke vooral een secundaire functie hadden. De ISO8402 omvatte de definities waarvan de 9001/2/3 gebruik van maakte.
In 1994 zijn de normen herzien. Naast optimalisaties in de elementen van de norm was ook de verschuiving geïntroduceerd van kwaliteitsborging naar kwaliteitsmanagement. De structuur van de norm zijn behouden gebleven. Dezelfde 20 elementen voor ISO9001 versus de 18 elementen van ISO9002. De richtlijnen die ermee vergezeld gingen zijn wat nummer betreft aangepast, maar dienen hetzelfde doel. Ook de definities werden aangepast naar voortschrijdend inzicht.